BLIJF ZITTEN !

Heb jij het moeilijk met het friemelen, wiebelen, op staan, rond lopen van je kind bij een maaltijd?

In dit artikel deel ik met jou technieken die ik met mijn zoon (4) toepas en uitstekend werken.

Deze tips zijn van toepassing voor alle kinderen. Heb jij een hoogsensitieveke en/of sterk cognitief kind dan zal je je hier zeker in terugvinden.

Het start bij…

“Hou toch op! Ga je nu zitten? Z.I.T.T.EN!!! Als je weer opstaat dan neem ik je bord mee..

Zit eens rustig! Als je blijft zitten tot je bord leeg is, krijg je een dessertje.”

Herken je dit?

Elke maaltijd is een strijd?

Duidelijke kader met afspraken, herhalen en herhalen. Boos worden. Belonen. Straffen. 

Zagen dus.

Werkt het?

Als je dit leest heb je waarschijnlijk al ondervonden van niet (altijd).

Of misschien ben je op zoek naar tips om je methodes aan te passen.

Wat gebeurt er binnen in, wat zien wij buiten uit.

Ik wil graag eerst verduidelijken wat die rusteloosheid is en hoe het voelt voor hen.

Dat wiebelen op de stoel, om de 10 seconden opstaan, drang aan beweging wordt vaak geclassificeerd onder ‘nood aan prikkels’, ‘saai gebeuren’, ‘snel afgeleid’ en soms ook ‘luiheid’.

ADD, ADHD of hyper activiteit hoor ik ook wel vaak. En ja, deze punten mogen zeker aandacht krijgen, desnoods getest worden door een deskundige om bevestigd of uitgesloten te worden.

In mijn onderzoek, heb ik gemerkt dat dit friemelende lichaam vaak te wijten is aan een overprikkeld zenuwstelsel.

HET ZENUWSTELSEL

Het zenuwstelsel, bestaat uit een centraal zenuwstelsel (hersen en ruggemerg) en perifeer zenuwstelsel, deze verbindt de centrale met spieren en organen.

Dit zenuwstelsel is dus een geleider, die informatie (elektrische stroompjes) door hele het lichaam stuurt. 

Dus is het brein (De Centrale) té vol, té overprikkeld. Onder stress is het zenuwstelsel verstoord en worden de signalen naar het lichaam ook onevenwichtig verstuurt. Is er ook honger en vermoeidheid (Perifere) erbij dan worden die signalen ook nog extra doorgestuurd aan de De centrale. Het wordt een vicieus cirkel. 

Overprikkeling kan aanvoelen als ‘mieren’ die door het lichaam razen. Een hoofd en lichaam dat op ontploffen staat. 

Het stilstaan/stilzitten wordt dan zeer moeilijk, bij sommigen kan dit zelfs pijnlijk zijn.  Sommige kinderen spreken trouwens over “pijn in de benen”.

Over dat pijn in de benen komt ook een artikel!

Wat kunnen wij als ouders doen, om hen hierbij te helpen?

7 tips om uit te proberen!

1. Word niet boos. Door je ergernis te tonen verhoog je die overprikkeling en dus maak je het erger. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, hoor ik. Juist. Maar, kinderen voelen ‘alles’ aan, Hoogsensitieven nog veel meer.

2. Vraag je kind of er iets kan helpen om te kunnen blijven zitten en dooreten. Soms ligt de oplossing vlak voor ons neus.

3. Een warm bad. Bij het thuis komen, een warm bad met zee zout of Himalaya zout, doet wonderen. Dat zout, samen met de warmte van het water, zorgen voor aarding en dus rust. 20minuten volstaan.

   Extra 1: Voeg daar dan nog bad pareltjes of bruisballen aan toe voor de kleur, geur en fun en je kind is verkocht. 

   Extra 2: Dé kers op de taart voor alle kinderen! Kruip als ouder er ook even bij. Je kan er een heerlijk verbindend moment van maken om van de dag te ontladen. 

4. Stel je de vraag over je eigen kindertijd (en die van je partner) en hoe het toen thuis was aan tafel.We herhalen vaak, onbewust, patronen van ons eigen kindertijd. Door even terug te spoelen naar hoe jij je toen voelde, als kind, kan je gemakkelijker inleven met je eigen kind en zo een oplossing vinden.

5. Stel je de vraag hoe het met jouw zenuwstelsel en die van je partner gaat? Zijn de kinderen het huis uit, is jouw zenuwstelsel rustig en geraak je niet overprikkeld? 

   Is je antwoord : Ja. Dan heb je al een goede basis om te kunnen omgaan met die overprikkeling van je kind. Zoek dan aan de hand van vorige puntjes wat kan werken.

   Is je antwoord : Nee. Weet dat je kinderen dit voelen en dus boven op hun eigen overprikkeling, ook die van jou voelen en overnemen.

6. Definieer een duidelijk kader (afspraken) die voor jezelf en je gezin werken. Zijn je kinderen al wat ouder, betrek ze bij het opmaken van die afspraken. Schrijf deze op, laat iedereen deze ondertekenen. Wees steeds consistent.

   Voorbeelden:

   * één speelgoed aan tafel dat geen geluid maakt

   * ieder om de beurt iets vertellen, elkaar niet onderbreken

   * een kaartenspel spelen waar iedereen aan kan meedoen

   (Opgelet: schermtijd vermindert de overprikkeling van een kind niet! Maar zet je je kind (eren) achter een scherm, kan dit wel gunstig zijn voor jou overprikkeling)

7. Last but not least : Laten doen. Choose your battle. Zie jij vandaag volwassenen rondlopen, wiebelen, huppelen tijdens een maaltijd? Er zijn heel wat zaken waar onze kinderen ‘uit groeien’.

   Soms vergeten we dat en willen we persé dat het HIER en NU gebeurd.

Heb jij leuke tips mee te delen? Iets dat je thuis toepast en goed werkt voor je kinderen?

Of wil je je getuigenis delen met bovenstaande tips?

Vul onderstaand formulier in.